طلبه جوان و دختر فراری شاه عباس

 

 

 

شب هنگام، محمد باقر -طلبه جوان- در اتاق خود مشغول مطالعه بود که به‌ناگاه دختری وارد اتاق او شد، در را بست و با انگشت به طلبه بیچاره اشاره کرد که سکوت کند و هیچ نگوید. دختر پرسید: شام چه داری؟! طلبه آن‌چه را که حاضر کرده بود آورد و سپس دختر که شاهزاده بود و به خاطر اختلاف با زنان حرمسرا خارج شده بود در گوشه‌ای از اتاق خوابید.

صبح که دختر از خواب بیدار شد و از اتاق خارج شد، مأموران، شاهزاده خانم را همراه طلبه جوان نزد شاه بردند. شاه عصبانی پرسید: چرا شب به ما اطلاع ندادی و… محمد باقر گفت: شاهزاده تهدید کرد که اگر به کسی خبر دهم مرا به دست جلاد خواهد داد. شاه دستور داد که تحقیق شود که آیا این جوان خطائی کرده یا نه؟ و بعد از تحقیق از محمد باقر پرسید چطور توانستی در برابر نفست مقاومت نمائی؟ محمد باقر ۱۰ انگشت خود را نشان داد و شاه دید که تمام انگشتانش سوخته و … علت را پرسید. طلبه گفت: چون او به خواب رفت نفس اماره مرا وسوسه می‌نمود. هر بار که نفسم وسوسه می‌کرد یکی از انگشتان را برروی شعله سوزان شمع می‌گذاشتم تا طعم آتش جهنم را بچشم و بالاخره از سرشب تا صبح بدین وسیله با نفس مبارزه کردم و به فضل خدا، شیطان نتوانست مرا از راه راست منحرف کند و ایمانم را بسوزاند.

شاه عباس از تقوا و پرهیزکاری او خوشش آمد و دستور داد همین شاهزاده را به عقد میرمحمدباقر درآوردند و به او لقب میرداماد داد و امروزه تمام علم دوستان از وی به عظمت و نیکی یاد کرده و نام و یادش را گرامی می‌دارند. از مهمترین شاگردان وی می‌توان به ملاصدرا اشاره نمود

زکات باطنى چیست؟

 

 

 

زکات بر 9 چیز واجب است

زکات چیست؟

زکات از دستورهای اسلامی و یکی از فروع دین است و در مورد چیزهایی وضع شده که انسان آن‌ها را با کمک طبیعت به وجود می‌آورد، آن هم طبیعت سهل و ساده؛ یعنی انسان به نسبت، کار کمی انجام داده و طبیعت کار بیشتر را انجام می‌دهد و محصول را مفت و رایگان در اختیار انسان می‌گذارد.

مثلاً گندم که انسان بوجود می‌آورد در قسمت کمی، فکر و عمل او دخالت دارد و قسمت بیشتر، فعالیت طبیعت است. از این رو اسلام به انسان می‌گوید اینجا که از سخاوت طبیعت استفاده می‌کنی مقداری از آن را باید در راه‌های دیگر بدهی. البته سؤال مهمی که اینجا مطرح می‌شود این است که چرا گندم باید زکات داشته باشد و برنج نداشته باشد؟ این مسئله در سابق هم مطرح بوده‌است در جواب گفته‌اند، آن سادگی که در موارد زکات هست در برنج نیست یعنی به آن سادگی که گندم به دست می‌آید برنج به دست نمی‌آید و زحمت زیادی می‌خواهد و زکات در واقع به این علت است که یک مقدار از چیزی را که طبیعت رایگان در اختیار انسان قرار می‌دهد به دیگران بدهد.

  فضایل نماز صبح در کلام ائمه اطهار

 

نماز صبح مشهود ملائک است

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: 

«لان اصلی الصبح فی جماعة احب الیَّ من ان اصلّی لیلتی حتی اصبح»

اگر نماز صبح را به جماعت بخوانم، در نظرم محبوب تر از عبادت و شب زنده داری تا صبح است.

امام علی (علیه السلام) فرمود:

«من صلی الفجر فی جماعة رفعت فی صلاة الابرار و کتب یومئذ فی وفد المتقین»

کسی که نماز صبح را به جماعت بخواند، نمازش در میان نماز نیکان بالا برده می شود و آن روز [نامش] در جرگه پارسایان نوشته شود.

امام صادق (علیه السلام) از رسول خدا نقل می کند که فرمود:

«من صلّی الغداة و العشاء الاخرة فی جماعة فهو فی ذمة، فمن ظلمه فانما یظلم الله و من حقره فانما یحقر الله عزوجل»

هر کسی نماز صبح و عشا را با جماعت به جا آورد، در تحت نگهبانی و ذمه خدا قرار می گیرد و هر کس به او ستم کند، گویا خدا را ستم کرده است و هر کسی او را تحقیر کند، همانا خدا را تحقیر کرده است.

نکوهش حسادت در احادیث ائمه اطهار 

 

 

 

حدیث درباره‌ی حسادت

پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم:

الحاسدُ جاحِدٌ لأنّهُ لَم یَرضَ بِقضاءِ الله.

آدم حسود ـ در حقیقت ـ یک آدم لَجوج و ستیزه‌جو است. زیرا او به قضا و مقدرات الهی تن نمی‌دهد.

(لئالی‌الاخبار، ج ٢، ص ١٩١)

امام علی (علیه‌السلام):

اَلحسدُ داء عَیاءٌ لایزولُ اِلاّ بِهَلْکِ الحاسِدِ أَو مَوتِ المَحسود!

حسد یک بیماری علاج‌ناپذیری است که جز با از پای درآمدن حسود یا مرگ طرف مقابل زوال نمی‌پذیرد!

(فهرست غرر، ص ٦٧)

امام جعفرصادق(علیه‌السلام):

النَّصیحةُ مِن الحاسِد محال!

توقع نصیحت و خیرخواهی از آدم حسود محال است!

(خصال، ج ١، ص ١٢٧)

امام حسن مجتبی (علیه‌السلام):

هَلاکُ الناسِ فی‌ثلاثٍ: اَلکِبرُ و الحِرصُ وَ الحَسَد.

این سه چیز مردم را به هلاکت رسانده است: تکبر، حرص و حسد.

(بحار، ج ٧٨، ص ١١١)

کمپین نه به لیست مورد حمایت BBC

آینده نگری امام کاظم ع جان شیعه اش را نجات داد

در اعلام الوری از محمد ابن اسماعیل و او نیز از محمد ابن فضیل نقل کرده که اختلاف نمودند روایت اصحاب ما در مسح دو پا که ایا از سر انگشتان تا ساق پا است یا از ساق پا تا سرانگشتان است علی ابن یقطین نامه ای به موسی اب جعفر ع
نوشت که یا ابن رسول الله اصحاب ما در مسح پا اختلاف دارند اگر به خط شریف خود چیزی بنویسید تا بر آن عمل کنیم بسیار خوب است .
جواب رسید که ای علی ابن یقطین باید این طور وضو بگیرید .
سه مرتبه مضمضه میکنی و سه مزتبه اشتنشاق و سه مرتبه صورت را میشویید و آب را به داخل محاسن خود میرسانی بعد تمام سر و روی و گوش و داخل آن را مسح میکنی و سه مرتبه پایت را تا ساق میشویی مبادا مخالفت با دستور یکی دادم بنمائی همینکه نامه به علی ابن یقطین رسید از فرمایش امام کاظم ع شگفت زده شد زیرا مخالف با طریقه مهشور در میان شیعه بود ولی گفت امام و پیشوای من است و هرچه بفرماید وظیفه من خواهد بود و بهمان طریق عمل میکرد تا اینکه از او پیش هارون الرشید سخن چینی کردند .
هارون به یکی از خواص خود گفت درباره علی بن یقطین خیلی حرف میزنند و من چندین مرتبه او را ازمایش کرده ام و خلاف آن ظاهر شده
آن شخص گفت چون رافضیان در وضو با ما اختلاف دارند و پا را نمیشویند خوب است امیر المومنین بطو ریکه او مطلع نشود از محلی ببینند چگونه وضو میگیرند با این آزمایش کشف واقع خواهد شد .
هارون مدتی صبر کرد تا اینکه روزی علی ابن یقطین را به کاری در منزل واداشت و وقت نماز رسید .
علی ابن یقطین در اطاق مخصوصی وضو میگرفت و نماز میخواند .
همین که موقع نماز شد هارون در محلی که علی او را نمیدید ایستاد و مشاهده میکرد.
علی ابن یقطین آب خواست و به طوری که امام کاظم ع به او دستور داده بود وضو گرفت .
هارون دیگر نتوانس صبر کند از محل اختفاء خود بیرون آمد و به علی ابن یقطین گفت بعد از این سخن هیچ کس را در باره تو قبول نمیکنم .
از این رو علی ابن یقطین در نزد هارون به مقام ارجمندی رسید

چند روز بعد از این جریان نامه ی جدیدی از امام کاظم به علی ابن یقطین رسید در آن نامه نوشته بود یا علی بعد از این وضو بگیر به گونه ای که خداوند واجب کرده است صورتت را یک مرتبه از روی وجوب بشور و مرتبه ی دوم از روی شادابی صورت و دست هایت را از مرفق همان طور شستو شو ده وبا بقیه روطوبت دست ها ، سر و پا هایت را از سر انگشتان تا ساق مسح کن .
از آنچه بر تو میترسیدم بر طرف شد 

ابوالحسن علی بن یَقْطین بن موسی بغدادی  (۱۲۴-۱۸۲ق/۷۴۲-۷۹۸م)، محدّث، فقیه، متکلّم و از بزرگان شیعه بوده است. وی اهل کوفه، ساکن بغداد و از چهره‌های برجسته شیعه معاصر با امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) بود. نکتۀ مورد توجه در زندگی علی بن یقطین آن است که او با وجود شیعه بودن از وزیران حکومت عباسی و مورد اعتماد آنان بود. ابن یقطین منزلت والایی نزد ائمه و عالمان شیعه دارد. تراجم نگاران سه کتاب را به او نسبت داده اند.

معاویه و یزید از دیدگاه اهل سنت چگونه است؟

معاویه بیست و یک سال با پیامبر خدا جنگ کرد و در سال هشتم پس از فتح مکه از ترس جان مسلمان شد و ما یقین داریم که سردمداران کفر که بیست و یک سال با پیامبر جنگیدند و روز فتح مکه اسیر شدند و پیامبر همه شان را آزاد کرد، هیچ کدام به حقیقت مسلمان نشدند و اعمال بعدی آنها این حقیقت را آشکار کرد. آنان همواره در فکر مبارزه با اسلام و تسلط بر مسلمانان بودند و به این آرزو هم رسیدند و انتقام خود را از اسلام و مسلمانان گرفتند.
جنایاتی که حاکمان اموی در حق مسلمانان و به خصوص درباره شیعیان علی(ع) مرتکب شدند، قابل شمارش نیست و هر کدام از این جنایات، به تنهایی در منفور و ملعون بودن شخص کافی است و نیازی به خبر دادن پیامبر و صحابه صالح پیامبر نیست ولی با این حال پیامبر خدا و بندگان صالح و اصحاب پاک آن حضرت هم، ملعون و منفور بودن آنها را پیشگویی کرده اند و در کتاب های روایت و تاریخ اهل سنت آمده است.